Terwijl ‘Cappuccino na elven’ nu bij potentieel geïnteresseerde uitgevers ligt, laat ik het manuscript nog proeflezen door mensen die de spreekwoordelijke ‘puntjes op de i’ kunnen zetten. Als er nieuws is van het ‘uitgeversfront’, laat ik dat natuurlijk weten.
In de tussentijd heb ik alvast een nieuwe flaptekst. Ook in concept, natuurlijk. Wie weet wil de uitgever met wie ik in zee ga het straks wel helemaal anders. Hoe dan ook, deze tekst geeft wat meer beeld van het verhaal dan de vrij nietszeggende tekst die ik eerder had. O ja, een ‘flaptekst’ is dus de tekst die achterop het boek te vinden is en mensen moet overhalen het uit de winkel mee te nemen.
Hier is ‘ie:
Tekstschrijver Wessel leeft van deadline naar deadline, vooral om deze te overschrijden. Hij houdt van zijn werk, maar nog meer van ‘la dolce vita’. Als de kans zich aandient, koopt hij samen met zijn vriendin Sanne een oude boerderij in een slaperig dorpje aan de Amalfitaanse kust in het zuiden van Italië. Wanneer de verbouwing is afgerond, de opdrachten van klanten uitblijven en de bodem van de bankrekening in zicht komt, gaat hij zonder medeweten van zijn vriendin in op een lucratief aanbod van zijn Italiaanse huurder. Het enige wat hij hoeft te doen is het begeleiden van twee Nederlanders die tijdens het bloedhete middelpunt van de zomer voor zaken naar Napels komen. Wat voor deal moet er eigenlijk worden gesloten? En is de mysterieuze Giorgio, die heimelijk naar Sanne lonkt, wel wie hij zegt dat hij is? De Italiaanse droom verandert al snel in een nachtmerrie als Wessel verstrikt raakt in het nietsontziende netwerk van de Camorra. Hij krijgt nog eenmaal de kans een deadline te halen. Deze keer is het een zaak van leven of dood.