Spring naar inhoud

Gratis lezen: eerste hoofdstuk van mijn nieuwe thriller ‘Plottwist’

Een paar angstvallige seconden denk ik dat ik levend begraven ben, als ik liggend op mijn rug op een zacht matras ontwaak in een bedompte, donkere omgeving die op geen enkele manier als mijn slaapkamer voelt. Instinctief hap ik naar adem, om vervolgens te ontdekken dat dat amper gaat. De lucht is hier dik, muf en vochtig. Ik krijg ‘m bijna niet door m’n strot. Vrijwel zeker weet ik dat ik me ergens onder de grond bevindt. Ik knijp mijn ogen voor vijf seconden dicht en probeer nog een keer wakker te worden, nu op de veilige en geborgen manier. Gewoon naast het warme lijf van Marcel met de vertrouwde geuren en geluiden van thuis om mij heen.

Het helpt niet. Als ik mijn ogen open, bevind ik me nog steeds in een muffe, donkere ruimte en ik voel aan al mijn botten dat het helemaal fout zit. Nadenken lukt niet. In mijn hoofd is het mistig. Koortsachtig probeer ik me te bedenken wat er is gebeurd. Ik weet nog dat ik vanochtend met een lunchpakketje in de trein stapte, op weg naar… Vanaf dat moment is alles vaag. Is de trein ontspoord? Lig ik in het ziekenhuis?

Nee. Daarvoor is het te donker. Bovendien ruikt het in een ziekenhuis naar alles behalve naar verweerd hout, olie en vergeten oude spullen.

Misschien in een mortuarium? Mijn hart krimpt ineen als de gedachte door mijn hoofd schiet.

Of… op een kerkhof?

Het is die venijnige stem in mijn hoofd die er een ziekelijk genoegen in schept om alles altijd erger te laten lijken dan het is. Maar is dat deze keer ook zo?

Lieve God, nee. Laten ze niet denken dat ik dood ben terwijl ik eigenlijk nog leef. Levend begraven worden is mijn grootste angst.

Gepubliceerd inPlottwist
© 2019 Edward Hendriks en DYC media. Alle rechten voorbehouden.